Fakt, że "Kuźnica" zamieściła już w swoim czasie obszerną i wnikliwą ocenę dramatu Gorkiego "Na Dnie" w inscenizacji schillerowskiej - zwalnia mnie z obowiązku przeprowadzenia jeszcze raz analizy społecznych i artystycznych wartości tego klasycznego arcydzieła literatury rosyjskiej - i pozwala ograniczyć recenzję festiwalową jedynie do momentów charakterystycznych dla widowiska warszawskiego. Koncepcja inscenizacyjna, którą wybrał dla sztuki Gorkiego Leon Schiller, wydaje się w danym wypadku jedyną koncepcją słuszną i prowadzącą do celu. Składają się na nią dwa zasadnicze elementy: mocno i realistycznie narysowane tło reportażowe, w którym osadzona jest akcja dramatu - przy jednoczesnej ciągłej i bacznej kontroli, aby siła wyrazu tego tła nie zagłuszyła samej problematyki utworu, aby natłoczenie realiów nie przysłoniło charakteru dyskursywnego sztuki. Wnętrze domu noclegowego Kostylewów i bytowanie jego mieszkańców, ludzi na dnie - pokaz