Sobotnia premiera "Clow­nów" Andrzeja Strzeleckiego w "Miniaturze" (Teatru im. J. Słowackiego) przyniosła przed­stawienie dynamiczne, pełne werwy scenicznej, gagów cyr­kowych, kawałów, przy któ­rych kawiarniane gadanie jest tylko niewinnym kwile­niem. Nic dziwnego: autor sam reżyserował swój tekst, dyspo­nował świetnymi aktorami, muzyka Andrzeja Kurpiela - ogłuszająca, wesoła ponad miarą, scenografia Ewy Czer­nieckiej-Strzeleckiej prosta, "arenowata". Jerzy Grałek, To­masz Międzik, Zbigniew Ruciński, Paweł Sanakiewicz, Bogdan Słomiński i Andrzej Wichrowski w klasycznej cyr­kowej charakteryzacji, w kostiumach clownów mieli za­dania dość jasno określone: znaleźć między robotą cyrko­wą, wrzaskiem i blackoutami te małe szczeliny zaznaczone w tekście, gdzie można ukazać twarz człowieka zmęczonego, gdzie aluzja goni podtekst i czytanie między wierszami jest czymś tak oczywistym, że aż koniecznym. O co idzie clownom w sztu­ce Strzeleckieg