Ukazała się antologia polskiej myśli teatralnej drugiej połowy XX wieku. Ma ona na celu prezentację bogactwa dyskursów w powojennym teatrze polskim. Zawarte w niej teksty, wybrane przez teatrologa i kulturoznawcę - Wojciecha Dudzika, prezentują zapatrywania na teatr artystów sceny polskiej tamtego okresu - pisze Andrzej Burgoński w portalu Polskiego Radia.

Poprzez ich lekturę czytelnik ma szansę wyrobić w sobie ogólny pogląd na polską myśl teatralną drugiej połowy ubiegłego stulecia. Ambicją redaktora antologii - Wojciecha Dudzika, było nawiązanie do wcześniejszych opracowań poświęconych myśli teatralnej w Polsce, a także ich kontynuacja. Redaktor antologii uwzględnił kilka prac powstałych w ostatnim trzydziestoleciu ubiegłego wieku. Znalazł się wśród nich m.in. wybór tekstów: Myśl teatralna w Polsce w XX wieku pod redakcją Janusza Deglera. Swojej antologii Dudzik nadał jeszcze węższe ramy czasowe, ograniczając ją do drugiej połowy XX wieku (dokładnie od 1945 roku do początku lat 90.). Ograniczył się także do wypowiedzi jedynie aktorów, reżyserów i inscenizatorów. Książka, jak pisze we wstępie jej redaktor, zawiera refleksje, manifesty, autokomentarze, określające świadomość artystyczną ludzi teatru i ich postrzeganie sztuki scenicznej, tym samym zaś teksty dające podstawę do