"Dzieci z dworca Zoo" wg Christiane. F w reż Sebastiana Oberca w Teatrze Barakah w Krakowie. Pisze Julia Smoleń w portalu e-splot.pl.

Christiane F. ma kilkanaście lat, mocno umalowane oczy, wychudzone ciało, nadgarstki zaklejone czarną taśmą. Już za chwilę będzie jedną z najbardziej znanych narkomanek i napisze autobiografię. Póki co obserwujemy jednak smutny i brudny podziemny świat. Ale coś tutaj nie gra, coś tutaj przerywa. Rzeczywistość Dzieci z dworca Zoo w reżyserii Sebastiana Oberca okazuje się skalkowana, powtarzalna, pozbawiona choćby elementów rewolucyjności. Dlaczego w tak zwanym "Podziemiu Kultury" - Teatrze Barakah - pokazywane są dzieła pokroju, co najwyżej, théâtre populaire? My, dzieci z dworca Zoo to reportaż kultowy, trwale wpisany w kulturę. Wspomnienia przerażająco młodej Christiane Very Felscherinow o tytułowym dworcu Zoo stały się obowiązkową pozycją każdego dorastającego buntownika. Zaraz obok czekał Ptasiek Whartona i Buszujący w zbożu Salingera. Fascynacja alienacją, możliwość utożsamienia się, kuszące zejście w podziemie brudu i przesady -