Wystawienie najnowszej sztuki {#au#87}Mrożka{/#} "Miłość na Krymie" w krakowskim Starym Teatrze - jest bez wątpienia wydarzeniem teatralnym dużej ran­gi; wydarzeniem rosnącym już na długo przed spektaklem, narastającym od miesięcy zapowiedzia­mi, przygotowaniami, obfitą korespondencją mie­dzy autorem a teatrem. Cała seria listów słanych przez Mrożka z Meksyku do Tadeusza {#os#1006}Bradeckiego{/#}, dyrektora teatru, zamieszczonych w programie do przedstawienia, mówi o powstawaniu sztuki, akt po akcie, o procesie tworzenia, o wyłanianiu się z nicości czegoś nowego i wielkiego. "Komedia tragiczna w trzech aktach" - tak określił "Miłość na Krymie" sam autor. Najdłuższy jego utwór dramatyczny. I uwaga - epicki! Całość z dwiema przerwami - rozwija się na scenie bli­sko cztery godziny. Komiczno-tragiczna opowieść obejmuje trzy odległe od siebie epoki i kondensuje masę problemów. Akt I - 1910, Akt II - 1928, Akt III - dzisiaj. Trzy jednoaktówki poł