"Plac Bohaterów" Thomasa Bernharda w reż. Grzegorza Wiśniewskiego w Teatrze im. Jaracza w Łodzi. Pisze Przemysław Skrzydelski w tygodniku Sieci.

W spektaklu Grzegorza Wiśniewskiego nienawiść pożera, wykoślawia wszystkich. To "Plac Bohaterów" tak samo ostry jak u Krystiana Lupy, choć w inny sposób. Wiśniewski decydując się ten dramat Bernharda, zadekretował swą niezależność w naszym teatrze. Nie minęły przecież trzy lata, jak Lupa pokazał ten tytuł w Litewskim Narodowym Teatrze. O przedstawieniu szybko zrobiło się głośno, kilka razy gościliśmy je w Polsce, "Plac" wraz z wrocławską "Wycinką" okazały się dla Lupy powrotem zarówno do austriackiego pisarza, jak i - co istotniejsze - do wspaniałego teatru. Tymczasem w łódzkim Jaraczu Wiśniewski stawia nam wymagania inne. Ten jeden z najtrudniejszych dramatów Bernharda, rozliczeniowy wobec austriackiego społeczeństwa unurzanego w nazizmie, reżyser zamienia w sterylne laboratorium, w którym przyglądamy się członkom rodziny Szusterów niczym obiektom medycznego badania. Realizm zostaje tu niemal wyrugowany, przestrzeń zawężona,