"Wesele Figara" Mozarta w reż. Wasyla Wowkuna w Warszawskiej Operze Kameralnej. Pisze Jacek Marczyński w Ruchu Muzycznym.

Na premierę "Wesela Figara", inaugurującą XXV Festiwal Mozartowski, trzeba spojrzeć nie tylko jak na próbę odświeżenia wizerunku prestiżowej imprezy Warszawskiej Opery Kameralnej. Od trzech sezonów ta scena podejmuje próbę znalezienia nowego klucza inscenizacyjnego do Mozartowskich dzieł i robi to właściwie jako jedyny teatr w Polsce. Ciągle wszakże znajduje się na etapie prób. Jest rzeczą zaskakującą, jak niewielką rolę w naszych teatrach odgrywa Mozart, bez którego w świecie nie egzystuje żadna szanująca się instytucja operowa. Od paru dekad (nie licząc inscenizacji Achima Freyera z czerwca 2006 roku) nie pojawiła się u nas poważna próba zagłębienia się w tajniki "Czarodziejskiego fletu", z którym za granicą próbują się zmierzyć uznani reżyserzy, a każdy rok przynosi inscenizacje dowodzące, że ten pozornie prosty, bajkowy singspiel można interpretować na wiele sposobów. Nieco więcej szczęścia ma "Don Giovanni", po którego z cieka