"Zemsta czerwonych bucików" Janusza Stolarskiego i "Ja, dyktator" Krystiana Wieczyńskiego na 26. Toruńskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora. Piszą Magdalena Koc i Małgorzata Ornowska w Informatorze Festiwalowym.

Monodram z kontrabasem Krzesło, kontrabas i rzecz oczywista - jego właściciel, to całkowicie wystarczające komponenty monodramu, pozwalające widzowi wniknąć w świat artysty o szczególnym temperamencie. Janusz Stolarski w dosyć ekstrawagancki sposób zaprezentował egzystencję człowieka niezrozumianego przez całą otaczającą go rzeczywistość. W pierwszych chwilach przedstawienia aktor stosuje w grze scenicznej duże efekciarstwo - jest to jego świadomy chwyt teatralny. Posługując się metaforą czerwonych bucików, które rzuciły na niego urok, obnaża główne dylematy i przeciwności losu, z którymi zmaga się jego bohater. Bezsprzecznie mogę przyznać, że Janusz Stolarski jest w swojej grze zarazem bardzo oszczędny jak i bogaty. Za pomocą przerysowanych gestów, szalenie żywiołowego tempa wypowiedzi, szerokiej gamy brzmień głosu i śmieszności ukazuje muzyków pospolicie odtwarzających to, co najłatwiejsze. Pasja i energia, z jaką Janusz Stolarski