"Fredriana" na motywach dramatów Aleksandra Fredry i muzyki Stanisława Moniuszki w choreografii Conrad Drzewieckiego i Anny Hop w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej. Pisze Katarzyna Gardzina-Kubała w Ruchu Muzycznym.

Z okazji Roku Moniuszkowskiego teatry muzyczne dwoją się i troją, aby zaprezentować najbardziej znane albo wręcz przeciwnie - niedoceniane dzieła ojca polskiej opery narodowej. W obchody postanowił się także włączyć Polski Balet Narodowy, który przedstawił w ramach jednego wieczoru choreograficznego pod tytułem "Fredriana" dwa balety do muzyki Moniuszki. Postanowiono przypomnieć "Przypowieść sarmacką" Conrada Drzewieckiego, wystawioną pierwotnie w 1975 roku w Polskim Teatrze Tańca-Balecie Poznańskim. W zasadzie to nie tyle przypomnienie, ile rekonstrukcja, dokonana przez Emila Wesołowskiego na podstawie zapisu telewizyjnego tego baletu. Przygotowanie drugiej części wieczoru, do muzyki z baleciku "Na kwaterze", powierzono zaś Annie Hop, choreografce znanej z warsztatów "Kreacje" Polskiego Baletu Narodowego, a ostatnio nagrodzonej Perłą Tańca za wrocławski spektakl "Karnawał zwierząt". "Przypowieść sarmacka" - nietypowa dla nowatorskiej twórczośc