Akcja zaczyna się od sprowadzenia do trupy Armandy Bejart, spędzającej młodość w klasztorze. Jesteśmy świadkami stopniowej przemiany młodej dziewczyny z pobożnej "liszki" w świadomą swych wdzięków, bezwzględną i okrutną kobietę, wreszcie aktorkę, a z drugiej strony wzrastającej miłości do niej Moliera. Obok rozgrywa się tragedia odtrąconej Magdaleny Bejart, długoletniej przyjaciółki pisarza, zaś w tle - perypetie zespołu, najpierw wędrującego po Francji, a później osiadłego w Paryżu, cieszącego się specjalnymi względami Ludwika XIV. Sztuka kończy się śmiercią Moliera i przejęciem teatru przez Armandę i jej nowego kochanka. Przystępując do prób Ry­szard Major zapowiadał, że w "Molierównie" zespół BTD będzie mógł się przej­rzeć jak w lustrze; grając aktorów trupy Moliera po­wiedzą wiele na temat włas­nej kondycji zawodowej. I właściwie to, co się stało w niedzielę na koszalińskiej scenie zakrawa na cud. Ze­spół, k