Inscenizacja jednego z najlepszych utworów prozatorskich Tadeusza Różewicza. Opowiadanie "Moja córeczka", pisane w 1964 r., pierwotnie było nowelą filmową. W tym czasie poeta intensywnie współpracował z filmem, w szczególności ze Stanisławem Różewiczem, który wyreżyserował kilka filmów na podstawie opowiadań i scenariuszy swego brata, m.in. "Świadectwo urodzenia". "Głos z tamtego świata", "Piekło i niebo", "Opadły liście z drzew". Scenariusz "Mojej córeczki" był przeznaczony dla innego reżysera, który jednak go nie zrealizował. Nowela filmowa, w zmienionym kształcie, stała się opowieścią o losach dwojga najbliższych sobie ludzi, o bezradności i rozpaczy, o klęsce miłości rodzicielskiej.