EN

21.06.2019 Wersja do druku

Mój Gombrowicz radykalny

Pod koniec maja 2019 roku brałem udział w Paryżu w niezwykle ciekawych spotkaniach i rozmowach o Gombrowiczu w ramach cyklu "La radicalité artistique hier et aujourd'hui" w Theatre Elizabeth Czerczuk. Oto kilka refleksji z tym związanych - pisze Adam Sroka.

Fascynujący, ekscentryczny i wielowymiarowy jest bagaż intelektualny Gombrowicza w jego utworach i w jego nomadycznym życiu. Zawsze nas zwodzi, zaskakuje, jest przewrotny, do bólu konsekwentny. Uwielbiamy jego znakomicie skonstruowane dramaty, ale stawiają przed nami, reżyserami i dyrektorami teatrów, wysokie wymagania interpretacyjne i artystyczne. W dyskusjach paryskich 23 maja 2019 roku mogliśmy skonfrontować różne nasze doświadczenia teatralne ze współczesną wrażliwością widzów, którzy odbierają jego twórczość głównie w wymiarze uniwersalnym, egzystencjalnym, a nie lokalnym. Gombrowicz radykalny, wojowniczy, nieokiełznany, melancholijny, przenikający do źródła naszych społecznych metafor i zachowań. To od tej strony interpretowałem na scenie jego utwory "Ślub", "Operetkę", "Dzienniki", utwory pełne korowodów słów i gęstych znaczeń. Kiedy byłem dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego i Pikniku Gombrowiczowskiego w Pols

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Mój Gombrowicz radykalny

Źródło:

Materiał własny

Materiał nadesłany

Autor:

Adam Sroka

Data:

21.06.2019