"Mohagonny" Bertholta Brechta i Kurta Weilla w Teatrze Współczesnym zbyt cicho wszedł na sceniczne deski. "Mohagonny" należy do ciekawszych i znaczących utworów w twórczości autorów "Opery za trzy grosze", powstał we wcześniejszym okresie ich owocnej i wieloletniej współpracy, w którym ukształtowała się idea Brechta - tworzenia teatru epicko-rewolucyjnego. Autor "Kariery Artura Ui" poznał już teorie i praktyki radzieckiego teatru rewolucyjnego. Szczególnie w Berlinie u Piscatora zapoznał się z twórczością teatralną Tairowa i Meyerholda, próbując dodać do tego własne przemyślenia i doświadczenia. W treści swej "Mohagonny" (a właściwy tytuł brzmi: "Rozkwit i upadek miasta Mohagonny") zawiera podobne wątki co wiele innych utworów Brechta. Mianowicie, gangsterstwo, markietanctwo i wszelkie zło towarzyszące społecznym formacjom wyzysku człowieka. Ta zasada "pokusy dobroci" jest nicią przewodnią zwłaszcza jego utworów dydaktyczno-moralizatorski