Ukraina ze "Snu srebrnego Salomei" {#au#126}Słowackiego{/#} jest w spektaklu Jerzego {#os#1115}Ja­rockiego{/#} ginącą ojczyzną dwóch naro­dów, z których każdy w swojej świąty­ni, tym samym znakiem Chrystusa, święci przeciwko sobie szable i siekiery. Ale ten konflikt nie zrodził się wyłącz­nie z religijno-narodowych waśni. Wy­rósł ze skrywanych dotąd ludzkich emo­cji, długo potężniał i nabrzmiewał - aż do eksplozji. Jarocki wydobywa więc to, co w dramacie było echem szekspirow­skiego dramatu namiętności. Eksponuje motyw splątanych jak gordyjski węzeł uczuć - miłości, zazdrości i nienawiści. Jak z Dostojewskiego jest pijany nie­szczęściem Semenko Krzysztofa {#os#849}Globisza{/#}, wzdychający do polskiej szlachcian­ki Salomei, którą pohańbił zniewieściały syn Regimentarza, Leon. Kozacka Księż­niczka Katarzyny {#os#1033}Gniewkowskiej{/#} to nie­omal Gruszeńka z "Braci Karamazow", oczekująca na mężczyznę swego życia, tylko p