EN

22.03.1959 Wersja do druku

Modne szatki i dostojne szaty (frag.)

(...) Istotny efekt dramatyczny uzyskał Dejmek przez właściwe przeprowadzenie linii podziału, która przebiega nie tylko między przeciwnikami i zwolennikami małżeństwa króla, lecz która dzieli rzeczywistość "Barbary Radziwiłłówny" na dwa światy, młodego i starszego pokolenia. (...) Śmierć Barbary w przedstawieniu Dejmka, nie odgrywająca tak istotnej roli, jak w tekście sztuki, jest zgrzytem nie pozwalającym na zakończenie przedstawienia ogólnym "kochajmy się". Najważniejszą jednak sprawę utworu zadecydowano w świetnych dialogach króla i senatorów, w wielkiej przemowie Boratyńskiego (Seweryn Butrym), której słuchając zapomina się o archaiczności tekstu. Zróżnicowanie postaw pociągnęło za sobą zróżnicowanie charakterów postaci, a także i ich sylwetek psychicznych oraz fizycznych. Senatorowie - Piotr Kmita (Feliks Żukowski), Jan Tarnowski (Marian Nowicki), Piotr Boratyński (Seweryn Butrym), a przede wszystkim sama Bona (Janina Jabłonowska)

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Modne szatki i dostojne szaty (frag.)

Źródło:

Materiał nadesłany

"Kierunki" nr 12

Autor:

Józef Szczawiński

Data:

22.03.1959

Realizacje repertuarowe