To są lektury! - już afisz informujący o spektaklu Teatru Narodowego zapowiada wydarzenie bez precedensu. Otóż w miejscu, gdzie zazwyczaj wypisane są nazwiska aktorów, tym razem widnieje długa lista dwudziestu siedmiu - obok Adama Mickiewicza - autorów niezwykłego przedstawienia. Powie ktoś - nie ma w tym niczego nadzwyczajnego, tak właśnie sporządza się scenariusz dla "teatru faktu". Tak, ale twórcy "teatru faktu" uwagę swoją koncentrują na konkretnym fakcie historycznym - dla przykładu wymieńmy Proces Norymberski - i tworzą scenariusz widowiska z historycznych dokumentów określających owo wydarzenie. Adam Hanuszkiewicz postąpił na pozór podobnie, swój scenariusz zbudował właśnie z historycznych tekstów literackich, z dokumentów określających czas młodości Adama Mickiewicza, ale tematem tego przedstawienia nie jest fakt, wydarzenie. A w każdym razie nie przypomnienie czasów Adama Mickiewicza było - moim zdaniem - naczelnym zadaniem; choć i to