"Kreacja" w reż. Bożeny Suchockiej w Teatrze Narodowym w Warszawie. Pisze Kalina Zalewska w Teatrze.

"Kreacja" powstała na rok przed śmiercią Ireneusza Iredyńskiego. Dramat, jak wiele innych utworów pisarza, opowiada o strachu przed utratą tożsamości i wolności. Motyw ten, rozpisywany na coraz to inne fabuły i postaci, układy jedno- i dwupłciowe, był wiodącym tematem twórczości Iredyńskiego, może nawet rodzajem obsesji. Kreacja odtwarza klasyczną zależność tego, który dyktuje prawa, i tego, który im podlega, określoną już w mianach postaci nazwanych Pan i Nikt. Relacja mężczyzn jest tak silna, że nawet towarzysząca im kobieta staje się przedmiotem gry, jaką ze sobą prowadzą. W połowie lat osiemdziesiątych, kiedy powstała "Kreacja", Iredyński uczynił aspirantem młodego artystę z prowincji, zdobywającego życiową i zawodową pozycję, a Panem pięćdziesięcioletniego krytyka sztuki, nadającego ton w artystycznym świecie stolicy. Od pierwszej chwili - dość bezceremonialnie - dyktuje on warunki, a jednym z nich jest zmiana imienia i nazw