Pierwsza premiera nowego se­zonu w Teatrze Współczesnym zapowiada nie tyle zwrot ku kla­syce, co wzbogacenie repertuaru - ostatnio zdominowanego przez dramaturgię najnowszą. "Romeo i Julia" to próba reinterpretacji Szekspirowskiej tragedii - dość śmiała i częściowo udana. Siłą przedstawienia jest organizacja przestrzeni, lokalizacja poszczególnych scen, monumentalna plastyczność po­staci i kompozycja ruchu. Ascetyczna scenografia, nawiązująca do tragedii an­tycznej, podkreśla układ pionowy, hie­rarchiczny: trzy wysokie podesty zosta­ły połączone z niskim pierwszym pla­nem ażurowymi schodami, za którymi rozciąga się płaski mrok. Z góry zstępują głowy zwaśnionych rodów: Monteki (Tadeusz Zapaśnik) i Kapulet (Jacek Po­laczek). Na dolnych poziomach - dwóch szerokich płaszczyznach czarno- -białej szachownicy - występują ko­chankowie oraz ich sprzymierzeńcy. Sceny starcia się dwóch racji konfliktu rozgrywają się na schodach. Ten logicz­n