Sztuką Michała {#os#43013}Walczaka{/#} bardzo łatwo jest rozbawić publiczność do łez, łatwo też przeszarżować, bo sam tekst jest bardzo zabaw­ny. Tej pułapki ustrzegli się twórcy przedsta­wienia, którego premiera była w ubiegłą so­botę w wałbrzyskim Teatrze im. Jerzego Szaniawskiego "Piaskownica" bardzo spodobała się publiczności, kiedy prezentowano ją w formie czytanej po raz pierwszy pod­czas lutowych Dni Dramaturgii. Sztuka bawi, humorem skrzą się dialogi, nie jest też skomplikowana: oto w osiedlo­wej piaskownicy spotyka się dwójka dzieci (Marta {#os#30266}Zięba{/#} i Piotr {#os#1691}Tokarz{/#}). Pia­skownicą włada chłopiec, który w koń­cu zgadza się wpuścić do niej dziew­czynkę (ale tylko do połowy piaskow­nicy). Nie bawią się razem, tylko obok siebie. Ona mu niechcący psuje jego ulubionego bohatera Batmana, on zja­da dżdżownicę, żeby jej zaimponować. A kiedy w końcu on pozwala jej bawić się ze sobą i nawet likwiduje