EN

3.02.1994 Wersja do druku

Między herezją a świętością

W r. 1348, za pontyfikatu awiniońskiego papieża Klemensa VI, wybuchła w południowej Europie straszliwa epidemia dżumy. "Czarna śmierć" nie tylko zabija, ale zmienia bieg życia. Świat wypadł z kolein - takie jest tło "Czerwonych nosów" napisanych przez współczesnego agnielskiego dramaturga Petera Barnesa, przetłumaczonych przez Stanisława Barańczaka, a wyreżyserowanych w poznańskim Teatrze Nowym przez Eugeniusza Korina. Przed straszliwą śmiercią próbowano się bronić, zanosząc modły do Boga i polewając się octem. Wszechogarnia­jące zagrożenie wyzwalało reakcje ir­racjonalne. Zwielokrotnia się agresja, skierowana - jak zwykle - przeciwko obcym i wszelkiego rodzaju odmieńcom. Papież w sztuce Barnesa mówi, że nie ma już od kogo pożyczać pieniędzy, ponieważ wszystkich Żydów spalono na stosach. Widziano w zarazie przede wszystkim karę za grzechy. Przez kraj wędrują więc grupy pokutników. Upozowany na ukrzyżowanego Chrystusa Grez, w koronie

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Między herezją a świętością

Źródło:

Materiał nadesłany

Express Wieczorny nr 25

Autor:

Irena Maślińska

Data:

03.02.1994

Realizacje repertuarowe