Tadeusz Bradecki postanowił na deskach Starego przedstawić sztukę Szekspira - "Miarka za miarkę", o której Peter Brook na­pisał, iż bardzo długo jej nie wy­stawiano, gdyż uczeni nie mogli się zdecydować, czy jest to ko­media czy tragedia. A przecież właśnie ta wieloznaczność czyni z niej jedno z najbardziej od­krywczych dzieł tego autora. Sztuka niemal we wzorowy spo­sób łączy dwa elementy: świę­tość i prymityw, które nie tylko się sobie przeciwstawiają, ale także ze sobą koegzystują. Ob­serwując grę prymitywu i świę­tości "Miarka za miarkę" okazu­je się sztuką o sprawiedliwości, łasce, uczciwości, przebaczeniu, o cnocie i dziewictwie, o seksie i śmierci. Premiera: lipiec '98