Czy zdarza się obecnie, by ktoś narzekał że syn lub córka popełnili mezalians? Czy pojęcie to nie trąci już dziś myszką? Nie ulega wątpliwości, że sporo u nas zrobiono dla zni­welowania różnic społecznych. Mimo to nieraz rodzicom dziew­czyny nie podoba się zięć, gdyż nie pochodzi - jak to się mówi - z "dobrej rodziny". Niejedna matka opowiada swym przyja­ciółkom, że "nie o takim mężu. .. marzyła dla swej córki". Nieje­den ojciec uważa, że syn źle się ożenił, bo środowisko synowej jest "nieodpowiednie". Z zainteresowaniem zatem śle­dzimy historię mezaliansu, którą przedstawia Karol Hubert Ro­stworowski w sztuce "U mety" - napisanej w 1932 r., a granej obecnie w Teatrze Dramatycz­nym m. st. Warszawy. Utwór jest świetnie skonstruowany. Jed­nak sukces spektaklu, to w du­żej mierze zasługa znakomitej re­żyserii Ludwika René . Z całego doskonale grającego zespołu, na­leży wyróżniać Zygmunta Kęstowicza, Witolda Skarucha, Miro�