Czasem słychać głosy zdziwienia, że ciche, melancholijne i grające półtona­mi sztuki Czechowa są wciąż atrakcyjne dla teatru. A jednak to prawda. Czechow jest nieustannie obecny i w codziennym teatralnym życiu, i na festiwalach. Po jego sztuki sięgają zarówno reżyserzy dojrzali, jak i młodzi, wystawia się je z poko­rą wobec tekstu lub dokonując daleko idących adaptacji. Tak np. próbowano pisać dalszy ciąg "Trzech sióstr" (irlandz­ki dramatopisarz Brian Friel przedstawił w sztuce "Afterplay" (2002) spotkanie po 20 latach Soni z "Wujaszka Wani" i Andrieja z "Trzech sióstr"), próbowano połączyć "Trzy siostry" z "Alchemikiem" Paula Coelho ("Trzy siostry, dwie książki, miłość jedy­na" w reżyserii Petera Kocana w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopol­skim, 2006). Polski wortal teatralny e-teatr.pl odnotowuje w "bazie realiza­cji" 91 tytułów przedstawień sztuk Cze­chowa i adaptacji innych jego utworów. Nie inaczej dzieje się z "Czajką/Me