Wrocławski Teatr Pantomimy: MENAŻERIA CESARZOWEJ FILISSY, błazenada mimiczna w 8 obrazach z prologiem i apoteozą, inspirowana utworem Franka Wedekinda Die Kaiserin von Neu Fundland. Scenariusz, choreografia i reżyseria: Henryk Tomaszewski; dekoracje: Kazimierz Wiśniak, kostiumy: Władysław Wigura, muzyka: Zbigniew Karnecki. Prapremiera 1 lutego 1972 (fot. Joanna i Tadeusz Drankowscy)

Gdy zaczynało się to wszystko od składankowych kompozycji współgrających ze sobą tematycznie obrazków, bądź też rozbieżnych w treści skeczy i etiud pantomimicznych - już wtedy, aczkolwiek olśnieni perfekcją rzemiosła mimów Tomaszewskiego, zadawaliśmy sobie pytanie: czy droga rozwoju teatru Pantomimy potoczy się spiralnie, ku doskonaleniu małych form, czy też będzie wiodła do pełno-spektaklowych przedstawień. A jeśli ten drugi wariant miałby się stać ideą i programem Pantomimy - rozmyślaliśmy - to czy rodzaj sztuki obywającej się bez słowa, wytrzyma całowieczorne spektakle. Zapowiedzią orientacji teatru w zakresie wyboru form były łączone w całość choreodramy: Byk i Poczta, Ogród miłości i Suknia. Wreszcie przyszła kolej na pełną deklarację; Gilgamesz, Odejście Fausta i Sen nocy listopadowej, rozpoczęły złotą serię wspaniałych, kunsztownie zrealizowanych widowisk, wyprowadzanych z organicznie jednorodnej i jednolitej anegdoty.