(P) "Medea" nadana z Wrocławia była przedstawieniem opracowanym starannie, aktorsko solidnym, acz nieco monotonnym. Godna w zasadzie uznania powściągliwość wyrazu doprowadziła do nadmiernego jego ściszenia i zubożenia. Transkrypcja Stanisława Dygata w kształcie językowym zbliża tragedię Eurypidesa do naszej współczesności. W tym kierunku też poszła reżyseria Stanisława Brejdyganta, który sam zademonstrował z powodzeniem tę dzisiejszą potoczność grając Jazona. W ten sposób jednak antyczna tragedia przechyliła się w stronę historii małżeńskiej, w której mąż karierowicz rzuca żonę, a ta mści się na nim, co prawda jak na nasze zwyczaje zbyt okrutnie. Medea, o której namiętności i zatarciu granic między uczuciami tyle się tu mówi, wydała się raczej wyrachowaną, zawziętą kobietą, która na zimno obmyśla zemstę na mężu. Niemniej Asja Lamtiugina, nowa twarz na ekranie teatr