Głównym problemem scenicznej wersji "Mechanicznej pomarańczy" jest wszechobecna mechaniczność sposobu myślenia i działania człowieka. Cecha ta związana jest z podporządkowaniem się ogólnym normom i systemom postępowania, opartym na przesłankach politycznych czy naukowych, i rezygnacją z odpowiedzialności moralnej za swoje czyny. Spektakl pokazuje, w jaki sposób pozytywne, w ogólnej opinii, elementy rzeczywistości, takie jakie idee społeczne czy naukowe, bądź wartości związane z rodziną, wchłonięte przez system powiązań, stają się mechanizmem uzależnienia człowieka. Paradoksalnie powstałe dzięki temu systemowi struktury gotowe są zaakceptować i usprawiedliwić przemoc, a także wykorzystać anarchię pod warunkiem, że zostaną one wpisane w ogólny schemat życia społecznego. Nie przypadkowo zatem pojawia się w spektaklu zagadnienie wolnej woli i problemu dokonywania świadomego wyboru. Realizatorzy wybrali jako konwencję przedsta
Tytuł oryginalny
Mechaniczna pomarańcza
Źródło:
Materiał nadesłany
Goniec Teatralny nr 36