Świetne interpretacje znakomitej po­ezji, poruszająca autentyczność kre­acji Katarzyny {#os#404}Kozak{/#} i okazja do zada­nia sobie najprostszych, podstawo­wych pytań sprawiają, że "Życie na poczekaniu" jest propozycją celną i godną polecenia. Autorzy kierują ją zwłaszcza do młodzieży licealnej, któ­ra najchętniej mówi o meandrach uczuć, ale powinna też stać się punk­tem obowiązkowym przed każdą tera­pią małżeńską. Inscenizacja "Życie na poczekaniu" Jarosława {#os#14995}Witaszczyka{/#} dowodzi, że język poezji jest medium, za pomocą którego można wyrazić absolutnie wszystko, co dotyczy człowieka. Szczególnie jeśli jest to medium stworzone przez tak znakomitą obserwatorkę życia, jaką jest Wisława Szymborska. Abstrakcyjny i symbo­liczny język staje się tu zrozumiały, przyjazny, naturalny i najtrafniejszy do wyrażenia tego, co się między ludźmi wydarza. Bohaterowie kłócą się, dys­kutują, robią sobie wzajemnie wy­mówk