JAROSŁAW MAREK RYMKIEWICZ jest zna­ny naszym czytelnikom z tomików wierszy, jego bo­wiem główną pasją jest twórczość poetycka. Ale zna­my go także z doskonałych przekładów tekstów Caldero­na, dzięki czemu dramaty jed­nego z najwybitniejszych pisa­rzy hiszpańskich zostały udo­stępnione warszawskiej i ma­zowieckiej publiczności. Myślę tu o tak głośnych spektaklach jak "Życie jest snem", "Księż­niczka na opak wywrócona" i "Niewidzialna kochanka", z których "Życie jest snem" stało się wydarzeniem teatral­nym ostatniego sezonu. Nic więc dziwnego, że z ogrom­nym zainteresowaniem udałem się do Teatru Dramatycznego na sztukę Rymkiewicza "Król Mięsopust" wystawionej w reżyserii Jana Bratkowskiego, ze scenografią Krystyny Zach­watowicz, muzyką Zygmunta Koniecznego i choreografią Witolda Grucy. Już samo za­angażowanie się muzyczne i choreograficzne Koniecznego i Grucy było gwarancją, że ujrzy się widowisko nie byle jakie i usłyszy dob