15 maja w szpitalu w warszawskim Międzylesiu zmarła w wieku dziewięćdziesięciu lat Maria Stangret, malarka związana z Grupą Krakowską. Od 1961 była drugą żoną Tadeusza Kantora. Już jako studentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie zaczęła grać w spektaklach powstających w ramach skupiającego plastyków i aktorów awangardowego zespołu Cricot 2 - pisze Rafał Węgrzyniak w portalu teatrologia.info.

Zadebiutowała w styczniu 1957, jeszcze w kawiarni Domu Plastyków przy Łobzowskiej, w "Studni" Kazimierza Mikulskiego. Jako Woltyżerka w obcisłym gorsecie z krótką spódniczką prezentowała swą drobną, ale zgrabną sylwetkę. Przy tym jej okrągła, zazwyczaj roześmiana twarz, z krótko przyciętymi włosami, zachowała rysy dziecięce. W inscenizacji "W małym dworku" Witkacego z 1961 była więc Zosią Nibekówną wraz z siostrą Anielką zamkniętą w metalowym wózku na śmieci. W "Wariacie i zakonnicy" z 1963 przy stercie składanych krzeseł usiłowała grać przeoryszę Siostrę Barbarę. W "Kurce Wodnej", powstałej w 1967, jako Tadzio usadowiona została na wysokim krześle z odsłoniętymi na podbrzuszu genitaliami chłopca. W "Szewcach" wystawionych w Paryżu w 1972 po francusku, lecz z udziałem członków Cricot 2, pojawiła się dla odmiany jako La fille emballee - zapakowana dziewczyna, a ściślej "kupa łachów" czy "zrośniętych warstw szmacianych", wydają