Opera Ignacego Paderewskiego "Manru", wystawiona po raz pierwszy w roku 1901, zdaje się wytrzymywać próbę czasu znacznie lepiej od wielu innych oper, powstałych w tym samym czasie, a które w momencie swego powstania cieszyły się o wiele większym powodzeniem niż "Manru". Utwór Paderewskiego, stanowiący na ogół udaną próbę stworzenia polskiego dramatu muzycznego, dzięki tej właśnie formie jest bardziej przekonywający i bliższy współczesnemu widzowi od innych dzieł sprzed lat sześćdziesięciu. W chwili obecnej nikt też nie będzie zarzucał Paderewskiemu, że pozostawał on pod wyraźnymi wpływami Ryszarda Wagnera, Franciszka Liszta i Ryszarda Straussa. To typowe signum czasów, znamienne dla wielu ówczesnych kompozytorów. A trzeba przyznać Paderewskiemu, że mimo tych wszystkich "pokrewieństw" umiał przecież znaleźć dla całości kompozycji swoisty koloryt, przeprowadzić z talentem myśl muzyczną i w wielu momentach przesycić "Manru" wyraźnie p