To już dziewiąty po wojnie "Makbet" na scenach polskich i trzeci w Warsza­wie. Ale ten obecny w Teatrze Narodo­wym jest kolejną jego polską prapre­mierą, jak każdy nowy przekład tego dzieła. Grano przeważnie w XIX-wiecznym przekładzie Paszkowskiego (Bielsk, Lub­lin, T. Polski - Warszawa, Szczecin i Olsztyn), grano w przekładach współ­czesnych: Zofii Siwickiej (Gdańsk), Boh­dana Korzeniewskiego (T. Dramatyczny - Warszawa) i Krystyny Berwińskiej (Teatr im. Słowackiego - Kraków). Konfrontacja tych czterech przekładów i ośmiu inscenizacji z najnowszym prze­kładem Jerzego S. Sito oraz inscenizacją Adama Hanuszkiewicza - to interesujący materiał na sporą pracę filologiczno-dramaturgiczną. A jak poważne są mię­dzy nimi różnice zarówno w warstwie treściowej, językowej jak i poetycko-wersyfikacyjnej, świadczy chociażby za­mieszczona w programie teatralnym próbka; zestawienie sceny 1 aktu IV (trzy Czarownice i Hekate) w przekła­dach Koźmiana