PRZERABIANIE sztuk, na­pisanych przez kogoś in­nego to w teatrze proceder stary jak świat. Już Szekspir... Ale dajmy pokój Szekspirowi, skoro i za naszych dni, być może na skutek wyjałowienia inwencji, praktyka przeróbek kwitnie w najlepsze; Durrenmatt przerabia Szekspira ("Król Jan") i Strindberga ("Play Strindberg"). Io­nesco - także Szekspira. No właśnie, ta ostania prze­róbka, trawestacja "Makbeta", dokonana przez mistrza absurdu. Ionesco - nowość paryska - zawitała właśnie do Warszawy. W Teatrze Współczesnym mo­żemy obejrzeć krwawą historie Makbeta, która dla Ionesco za­mienia się w drwinę, w ironie, w szyderstwo. Historia Makbeta da się inter­pretować na tyle sposobów, że każda epoka, każda ideologia, każdy artysta znajdzie interpre­tację własną. Głośna ostatnio była ekranizacja "Makbeta", której dokonał w Stanach Zjed­noczonych Roman Polański, i - choć obiektywnie biorąc, nie była to interpretacja odkrywcza w całości