EN

11.10.2014 Wersja do druku

Maja Komorowska: "Dopóki mówię i gram - żyję"

- Mam poczucie, że kiedy spotyka nas coś bardzo trudnego, to jedyną radą jest pokonywać tę trudność następną sprawą, spotkaniem z następnym człowiekiem - uważa Maja Komorowska.

W poniedziałek w naszej redakcyjnej klubokawiarni w ramach cyklu "Film, muzyka, teatr w Gazeta Cafe" odbyło się spotkanie poświęcone książce "Pytania, które się nie kończą" (wyd. Mazowiecki Instytut Kultury i Czuły Barbarzyńca, 2014). Rozmowę z autorami: wybitną aktorką Mają Komorowską i krytykiem filmowym Tadeuszem Sobolewskim poprowadził Remigiusz Grzela. Rozmowa z Mają Komorowską i Tadeuszem Sobolewskim Remigiusz Grzela: "Pytania, które się nie kończą" to rozmowa o warsztacie aktora, o teatrze, jaki jest w człowieku, i o człowieku, jaki jest w aktorze. Książka odpowiadająca na pytania, w jaki sposób gra aktorska zdeterminowana jest życiem i co do życia przenosi się z teatru. Ale przede wszystkim to portret Mai Komorowskiej, malowany przez nią, ale i przez Tadeusza Sobolewskiego - z jednej strony krytyka, ale z drugiej, mam wrażenie, fana aktorki. Czy intuicja dobrze mi podpowiada? Tadeusz Sobolewski: Chcę wytłumaczyć, kim jeste

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Maja Komorowska: "Dopóki mówię i gram - żyję"

Źródło:

Materiał nadesłany

Gazeta Wyborcza - Stołeczna online

Autor:

Remigiusz Grzela

Data:

11.10.2014