"Wielka magia" to sztuka z pograni­cza dramatu realistycznego, kome­dii, czasem wręcz farsy, nie pozba­wiona elementów tragizmu, co czyni z niej - niezależnie od bogactwa tre­ści - fascynujący materiał dla twór­ców teatru. Nic dziwnego zresztą, skoro autor był człowiekiem teatru "od urodze­nia". Eduardo de Filippo (1900-84), dramaturg, reżyser, aktor, jedna z najciekawszych postaci XX-wiecznego teatru włoskiego, był natural­nym synem aktora, komediopisarza i impresaria Eduarda Scarpetty. Historia drobnej, towarzysko-erotycznej intrygi zaczyna się niewinnie - młody mężczyzna wynajmuje pre­stidigitatora, aby za pomocą magicz­nej sztuczki odwrócił uwagę zazdro­snego męża od pięknej acz wiarołom­nej żony i umożliwił kochankom spę­dzenie kwadransa sam na sam. Nie­oczekiwanie żart przeradza się w dra­mat oszukanego męża, wpędzonego w pułapkę psychicznej zależności od mistrza "wielkiej magii". Znudzone towarzystwo wczasowe żyje plotkami