Jakże wyprzedził swój czas Büchner. Przedwcześnie zmarły w wieku 24 lat wielki pisarz i rewolucjonista, stworzył tych kilka dzieł, które pozostawił potomnym, w latach trzydzie­stych zeszłego stulecia. A przecież brzmią one tak,jakby napisano je w sto lat później. Jeszcze dziś surrealistyczny humor, nieoczekiwane skojarze­nie, zaskakujące powiedzenia bohaterów Büchnera, są nie­kiedy za trudne dla współcze­snego widza i dopiero część publiczności dojrzała do pełne­go odbioru ich walorów. Tym wyżej cenią je pisarze, reżyserzy, twórcy. Znajdują w "Śmier­ci Dantona", "Woyzecku", czy "Leonce i Lenie" materiał od­powiadający całkowicie ich dzisiejszym gustom i poszukiwa­niom. Alban Berg, jeden z twórców muzyki dwunastotonowej, napisał na podstawie "Woyzecka" swą słynną operę; "Śmierć Dantona" grają liczne teatry niemieckie i nie tylko niemieckie. Wysoko cenił twór­czość Büchnera Brecht, o wy­stawieniu "Leonce i Leny" my­ślał Le