"Beksińscy" wg scenar. i w reż. Michała Siegoczyńskiego w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Pisze Wiktoria Raczyńska w portalu Bydgoszcz Inaczej.

Rodzina, jaka jest każdy widzi. To jedyna rzecz w życiu, której się nie wybiera. I, jak mawiają niektórzy, z którą najlepiej wychodzi się tylko na zdjęciu albo obrazie. A "Beksińscy" Michała Siegoczyńskiego, są jak każda rodzina, stety i niestety. A jego autorski tekst to czysta perełka. Nie zamierzam rozczulać się tutaj nad książką "Beksińscy. Portret podwójny" Magdaleny Grzebałkowskiej, która była dla reżysera inspiracją, czy filmem, choć sami mieliśmy okazję w ubiegłym roku, dosłownie 5 minut po seansie "Ostatniej Rodziny" Jana P. Matuszyńskiego podczas Camerimage w Bydgoszczy z Andrzejem Sewerynem rozmawiać, bo to rodzina Beksińskich w Teatrze Polskim w Bydgoszczy jest tu i teraz najważniejsza. Bo taka wiarygodna. Każdy ma podobno w sobie jakiegoś demona. Tylko potrafi go w odpowiednim momencie dopieścić, albo uciszyć, albo coś... Beksińscy też mieli w sobie takie demony, no może z wyjątkiem Zosi, choć Zdzisek potrafił namó