EN

11.02.1990 Wersja do druku

Logika zbrodni

W problematyce zbrodni i kary nieubłagane następstwa pierwotnego czynu w postaci nowych zbrodni, popełnianych dla zatarcia śladów, a także prześladowcze udręki wyobraźni lufo sumienia stanowią główne motywy literackich dzieł. Ale Szekspirowski "Makbet" stanowi dodatkowo psychologiczne studium o zbrodniach popełnianych - z ambicji i pychy - na wyżynach władzy. Współczesny nam autor kierowałby może myśl ku gwarancjom instytucjonalnymi, chroniącym społeczność przed samowolą tyranii. Szekspir jednak nie był na szczęście pisarzem politycznym, lecz artystą, wnikliwym obserwatorem procesów i przemian wewnętrznych zachodzących w człowieku, zwłaszcza w ludziach ówczesnej elity dworskiej, łamiących prawo naturalne z pokusy sławy i znaczenia. I właśnie "Makbet" do takich scenicznych penetracji psychologicznych daje najwdzięczniejsze pole, jeśli nie spłaszczymy jego sensu do sensacyjnej kronika zbrodniczych działań. Czy jednak przedstawienie w "Stud

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Logika zbrodni

Źródło:

Materiał nadesłany

Odgłosy nr 6

Autor:

Jerzy Kwieciński

Data:

11.02.1990

Realizacje repertuarowe