"Spotkanie" Budzyńskiego stało się rewelacją dnia, obecnych czasów, bowiem w zgorzkniałej, pełnej bólu i żalu - do wszystkich i wszystkiego - zbiorowej duszy polskiej, zapanowała jednomyślność. Dały temu wyraz serca widzów, wypełnionej po brzegi sali teatralnej, tak pierwszym jak drugim dniu, które przeżywały toczącą się akcję z dużym zainteresowaniem i aplauzem ujętego przez autora tematu: po co i dlaczego pozostajemy na uchodźstwie, dlaczego nie wolno rozbijać rodziny a porzucić chwilowe, podczas działań wojennych z długotrwałej rozłąki, odchylenia od świętych zasad i praw Bożych i naturalnych oraz dla naszych tradycji nie złamiemy złożonej przysięgi. "Spotkanie" to jeden z nielicznych utworów naszych czasów, w których autor odsłonił prawdziwe oblicze duszy polskiej. Pod wpływem przeżytej wichury wojennej z strasznych czasów, schorzała i pełna tęsknoty, wikłała się w zaułkach zagmatwień sumienia, a długie lata walki i rozłą