PRZYGOTOWAŁA ten program telewizja krakowska. Jeden z mniej znanych i rzadziej grywanych dramatów autora "Mieszczan", "Na dnie" i "Wassy Żeleznowej" zadedykowany był swego czasu (napisał go Gorki w 1904 roku) inteligencji rosyjskiej jako warstwie. Miał ukazać tej warstwy słabości, rozdarcia, niemoc, płytotę. Autor poddaje analizie grupę ludzi spędzających lato na wsi. Owi sezonowi letnicy reprezentują różne typy, rożne charaktery. Dzielą ich i zbliżają różne sprawy. Są wśród nich mniej i bardziej wartościowi, mniej i bardziej sympatyczni. Wspólnym mianownikiem dla wszystkich jest poczucie bezsensu życia, brak odpowiedzi na zasadnicze pytanie: jak żyć? Sztuka ostra i bezlitosna w swej wymowie ideowej napisana jest jak rzewna, plaska sielanka. Sielanka pozorów, odpadających kolejno - aż po kulminacyjny finałowy krach: skandal towarzyski, który jest krzykiem rozpaczy. Jak odebraliśmy dzisiaj, po sześćdziesięciu latach ten "spokojny" bo mniej dr
Tytuł oryginalny
"Letnicy" Gorkiego
Źródło:
Materiał nadesłany
Słowo Powszechne nr 150