LESZEK PISKORZ - uosabia wszystkie cechy aktorstwa ze "szkoły Konstantego Stanisławskiego": zespolenie z graną postacią, prawdę psychologiczną, perfekcjonizm warsztatowy. Jego wyrazistość, charakterystyczność, dynamikę i sceniczny temperament wzmacnia naturalna vis comica - w 40-lecie pracy artystycznej aktora pisze Elżbieta Bińczycka.

Krakowianin z urodzenia i pasji, przez wszystkie lata twórczej pracy wierny Staremu Teatrowi, debiutował w przedstawieniu "Sen nocy letniej" Szekspira w reżyserii Konrada Swinarskiego 22 lipca 1970 roku. Leszek Piskorz - uosabia wszystkie cechy aktorstwa ze "szkoły Konstantego Stanisławskiego": zespolenie z graną postacią, prawdę psychologiczną, perfekcjonizm warsztatowy. Jego wyrazistość, charakterystyczność, dynamikę i sceniczny temperament wzmacnia naturalna vis comica. Pierwsze role stworzył w przedstawieniach legendarnych inscenizatorów Starego Teatru: Konrada Swinarskiego ("Wszystko dobre, co się dobrze kończy" Szekspira, "Dziady" Mickiewicza), Jerzego Jarockiego ("Mniszki" Maneta, "Matka" Witkacego, "Proces" Kafki, "Sen o bezgrzesznej" scen. Jarocki, Opalski) oraz Andrzeja Wajdy poczynając od Seminarzysty w "Biesach" Dostojewskiego, przez dramatycznie wyśpiewaną postać niezłomnego Waleriana Łukasińskiego w "Nocy Listopadowej" Wyspiańskiego, po rolę