Klasa szkolna. Amfiteatralnie ustawione, stromo wznoszące się czarne rzędy ławek z przejściem pośrodku. Wszystkie ławki pokryte dziecięcymi rysunkami i napisami, wykonanymi kredą. Obsceniczne przedstawienia genitaliów przemieszane z naiwnymi wizerunkami twarzy, ludzików, serc przebitych strzałą i napisami w rodzaju: "pedał" lub "Polska gola". Porozrzucane śmieci. Klasę zamykają po lewej wysokie okna, po prawej czarna zjeżdżalnia, jak z placu zabaw. Na tylnej ścianie, naprzeciw widza - drzwi i duża tablica za katedrą. Nad nią napis "Rozsądek". Po lewej szkielet - szkolny rekwizyt- sygnalizujący tak ważny dla wydźwięku spektaklu temat śmierci. Dwóch woźnych wkręca pod okrągły klosz lampy nową żarówkę. Elektryczność - zdobycz techniki - zastąpiła Freyerowskie Oko Opatrzności lub tęczę. Na proscenium, po lewej wychodek z wyciętym w drzwiach napisem "Natura", podobnie jak ławki pokryty gęsto białymi rysunkami. Nad oknem sceny zawieszony napi