"Sen o Bezgrzesznej", wielkie widowisko ukazujące dzieje Polski w latach 1864-1939, a stworzone na podstawie tek­stów Stefana Żeromskiego, dokumentów epoki i cytatów literackich przez Jerzego {#os#1115}Jarockiego{/#} w krakowskim Starym Teatrze na początku roku 1979, raczej nie należy do najwybitniejszych osiągnięć te­go reżysera. Wkrótce po premierze uznano wręcz owo przedstawienie za dotkliwą porażkę Jarockiego. Nie ukry­wano rozczarowania obrazem narodowej historii zawar­tym w "Śnie o Bezgrzesznej", a zwłaszcza polemizowano z jego wymową. Przygotowując bowiem spektakl na sześćdziesiątą rocznicę odzyskania niepodległości Jarocki wprawdzie kwestionował fałszywą interpretację dziejów Polski narzuconą przez władze komunistyczne i wpisywał się w proces przywracania społeczeństwu pamięci, zapo­czątkowany przez środowiska opozycyjne, ale zarazem podważał zbiorowe mity czy wyobrażenia wywodzące się z dwudziestolecia międzywojennego. Ukazyw