Teatr Polski w Poznaniu sięgnął w swoim repertuarze do. komedii Aleksandra Ostrowskiego Las. Ostrze realistycznego pióra Ostrowskiego z całą bezwzględnością godzi tu w zacofanie mieszczaństwa, w zgniliznę warstwy obszarniczej, biurokrację, w zatęchłą atmosferę życia umysłowego ówczesnej Rosji. Reżyseria Horzycy, zgodnie z problemem Lasu, pokazała z całą bezwzględnością bezduszność i stęchliznę rosyjskiego ziemiaństwa. Wszystkie postaci domu Gurmyskiej były postawione przez reżysera ze znawstwem epoki. W pracy zespołu aktorskiego wyróżnił się Kazimierz Wichniarz (jako aktor Nieszczastliwcew), dynamiczny i refleksyjny, nieomal czułostkowy i wreszcie groźny w swej słynnej, szyllerowskiej tyradzie przeciwko wyzyskiwaczom. Wichniarzowi sekunduje wiernie Zygmunt Zintel, jako komik Arkadij Szczastliwcew. Jeśli można mieć zastrzeżenia do Szczastliwcewa w Poznaniu, to chyba te, że kostium tego aktora, jak i charakteryzacja, za wiele wyciągnęły