Ostrowski gości na scenie Tea­tru Powszechnego po raz drugi. Niespełna trzy lata temu da­no tu premierę "Grzeszników bez winy". Spektakl grzeszył wówczas - jak to stwierdziła krytyka - melodramatyzmem i ckliwością. Ta powłoka zamazywała istotę drama­tu i twórczości Ostrowskiego - nurt społeczny. Przypominają się "Grzesznicy" nie tylko ze względu na pewne pokre­wieństwo z "Lasem" (wspólny mo­tyw: i tam i tu bohaterami są akto­rzy). Przypominają się dlatego, że premiera "Lasu" zdaje się być zaprze­czeniem tamtej interpretacji Ostrowskiego. Tym najważniejszym i najcenniejszym bowiem w premie­rze "Lasu" - niezależnie od niedo­ciągnięć spektaklu - jest właśnie wydobycie przewodniego nurtu twórczości Ostrowskiego i głównej sprawy utworu. Jakaż to sprawa? Jak ją pokaza­no? Świat, w którym szczęście zależy od pieniędzy Jest to sprawa wykoślawienia i degradacji człowieka przez władzę pieniądza. Pieniądz stano­wi o dobrej repu