"Laodania" w reż. Radosława Rychcika Teatru Dramatycznego w Warszawie podczas III Hajdparku. Praskiego Przeglądu Teatralnego. Pisze Semła na stronie Sekcji polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych.

Irytuje mnie to przedstawienie. Nawet nie to, i nie to przede wszystkim, że Laodamia jest mężczyzną, przebierającym się za kobietę. Irytuje mnie zwłaszcza pompierskie oświadczenie, czym ma być ten spektakl (oswajanie ze śmiercią, stratą, przenikliwe studium żałoby, które przynosi ukojenie. ), które w znikomym stopniu spełnia się w spektaklu-performansie, w którym aktor, oczywiście w zgodzie z kiczowowatym nalotem campu, wszystkiego ma za dużo i wszystko czyni z przesadą, ale tak właśnie postępując niweczy solenne oswajanie ze śmiercią, raczej to oswajanie ośmiesza. Wygląda na to, że aktor z pomocą słów Wyspiańskiego poetę kompromituje, wyśmiewa, wywraca na nice i dekonspiruje jako grafomana. Może zasłużenie, kto wie, ale to bodaj skutek uboczny tej przebieranki, inkrustowanej podskakiwaniem, podśpiewywaniem, wymachami rąk i dopasowywaniem nie dającej się dopasować peruki. Nie potrafię za aktorem podążać (który bodaj świetnie się