EN

7.01.2009 Wersja do druku

Kwestia żalu

- "Rok magicznego myślenia" to, paradoksalnie, pochwała życia, zachwyt nad nim. Jest w tym autoironia, brak rozczulania się nad sobą. Jest obserwacja i miłość - mówi EWA BŁASZCZYK, aktorka Teatru Studio w Warszawie.

W sztuce według "Roku magicznego myślenia" Joan Didion , Ewa Błaszczyk mierzy się z własnym bólem. 30 grudnia 2003 roku wieczorem w apartamencie w Nowym Jorku zmarł nagle John Gregory Dunne, mąż pisarki Joan Didion. Stało się to tuż po odwiedzinach w szpitalu, gdzie w śpiączce na skutek tajemniczej i nagłej choroby neurologicznej leżała ich jedyna córka Quintana. "Poprosił o jeszcze jednego drinka, zanim zaczniemy jeść. Siedliśmy do stołu. () Mówił coś, potem umilkł. Lewą rękę trzymał uniesioną; siedział bez ruchu bezwładnie zsunięty na krześle. Pamiętam, że powiedziałam: Nie rób tak". John Gregory Dunne i Joan Didion przeżyli razem prawie czterdzieści lat i rzadko rozstawali się na dłużej niż kilka dni. Podczas żałoby Didion zaczęła opisywać swoje przeżycia, próbując na różne sposoby zrozumieć sens tragicznych wydarzeń. "Żal po stracie () nadchodzi w postaci fal, paroksyzmów, nagłych napadów lęków, od kt�

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Kwestia żalu

Źródło:

Materiał nadesłany

Pani nr 1

Autor:

Maria Barcz

Data:

07.01.2009

Realizacje repertuarowe