1. W "Historii z psem" Tomasza Łubieńskiego młody mężczyzna- Emis śni, że we francuskiej bibliotece miał sen. Sen o tym, że sto lat temu śniło mu się, iż jako młody emisariusz stoi pośrodku granicznej rzeki. Nie może wrócić ani pójść naprzód. Wokół "turzyce i grążele", pod nogami pia­skowe dno. W tej niezwykłej sytuacji zwielokrotnionego snu pojawiają się dawni znajomi, dziś już prawdopodobnie emigranci. Przekonują, by z nimi pozostał. Zakładają dziewiętnastowieczne stroje, odnawiają stary spór kraju z emigracją. Dyskutują sami ze sobą, wysuwają i zbijają włas­ne argumenty. Trzy postaci: Major, jego zastępca - Vice i Kler, "coś pomiędzy Claire i Klara". Powoli kolejne warstwy snu pękają niczym szklane ściany. Emis rozpoznaje otaczających go ludzi. Rozumie ich grę i pewnie podjąłby ją na nowo, grę-sen, gdyby nie szczekanie psa dochodzące z innego świata. Jedynego świata, który istnieje na pew­no. Sen o emigracji. Pozornie