Ignacy Krasicki (1735-1801) najwybitniejszy poeta i prozaik polskiego oświecenia, autor powieści ("Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki" - "Pan Podstoli") i poematów heroikomicznych ("Myszeis" - "Monachomachia"), twórca znakomitych bajek i satyr - interesował się żywo teatrem i w myśl oświeceniowych haseł usiłował mu nadać charakter zgodny z duchem czasu, stale podkreślał w swoich teoretycznych wypowiedziach, że teatr nie powinien zapominać o swojej funkcji wychowawczej - że bawiąc powinien zwalczać przywary społeczeństwa, że musi odciąć się od sceny konwiktowej, dialogów kleconych dla szkolnej estrady, gdzie: "Ksiądz majster jezuita chcąc ojców zabawić, Starał się bardzo piękny dyjalog wyprawić A że właśnie do rzeczy było z karnawałem, Przedsięwziął diabła bitwę dać z świętym Michałem, Zaczym dla archanioła zgotowano skrzydła: Żeby zaś diabła postać stała się obrzydła I tym większym zwycięzca mógł wsławić się