Trudno nadać sens własnemu cierpie­niu i nieszczęściu, krzywdzie i dozna­nemu od innych bestialstwu. Jeszcze trudniej wejść w cudzą skórę. Sztuka Slobodana Śnajdera prezentowana przez Teatr Rozmaitości opowiada o wydarzeniach wstrząsających. Pisarz bowiem odnosi się do bardzo konkretnej sprawy, a mianowicie mówi o gwałtach popełnianych w sposób plano­wy na kobietach w Bośni. Przejmująca sztuka Śnajdera jest próbą uchwycenia zarówno sensu - negatywnego - wojny domowej jak i ciężkiego kobiecego do­świadczenia. W tym celu przywołuje au­tor tradycję chrześcijańską i muzułmań­ską - jak na ironię, a przede wszystkim siłę kobiecego instynktu życia. A w osta­tecznym rozrachunku moc życia przeciw­stawia on śmierci i wojnie. Tytułowy sym­bol "Skóra węża" natomiast zaczerpnięty jest z ludowej bajki, w której kobieta ro­dzi coś sobie obcego, dziecko-węża, któ­ry dzięki swej podwójnej naturze ma do­stęp do skarbów, które ofiarowuj