W najbliższą sobotę 15 czerwca w ramach Nocy Teatrów, o godz. 21:00 na Rynku Podgórskim w Krakowie widzowie będą mieć niepowtarzalna okazja, by po ponad roku znów zobaczyć „Ślepców” w reż. Jerzego Zonia. Ten ponadczasowy i niezwykle spektakularny spektakl Teatru KTO jednocześnie zachwyca i przeraża. Wstęp na wydarzenie jest wolny.

fot. Maciej Zakrzewski

„Ślepcy”, monumentalne widowisko plenerowe - kilka lat po tym, gdy pandemia koronawirusa zatrzymała świat, wydaje się być jeszcze bardziej dotkliwą diagnozą współczesnych mechanizmów, nieracjonalnych wyborów, strachu, nieuczciwości i dezinformacji.

Coś co wczoraj wydawało się fikcją, dzisiaj może okazać się rzeczywistością… „Ślepcy” to brutalny obraz upadku jednostki i jej bezradności wobec masy, w której zanika współczucie i szacunek wobec drugiego człowieka. Scenariusz plenerowego widowiska inspirowany jest bestselerem portugalskiego noblisty Jose Saramago.

„Ślepcy” jako obraz współczesnego świata

Za niezwykle efektowną teatralną inscenizacją ukrywa się wiwisekcja społecznych relacji w sytuacji skrajnej: epidemii, masowej histerii, przymusowej izolacji, odebranego zmysłu, brnięcia przez mrok strasznych ludzkich zachowań.

W niewyjaśnionych okolicznościach ludzie tracą wzrok. Epidemia rozpowszechnia się tak szybko, że wszyscy stają się wobec niej bezradni, a wybuchająca panika wprowadza chaos w pozornie ułożonym świecie. Władze w pośpiechu izolują pierwszą grupę ślepych w nieczynnym szpitalu psychiatrycznym. Zamknięta społeczność zaczyna rządzić się własnymi prawami, które wyznaczają role ofiar i oprawców, poddanych i panów. I tylko jedna osoba wie, że nie wszyscy są ślepi...

Nie wydaje mi się, że oślepliśmy. Myślę, że zawsze tacy byliśmy. Ślepi, ale mogący patrzeć. Byliśmy ludźmi, którzy patrzyli, ale nie widzieli – pisał Jose Saramago. „Ślepcy” to wstrząsające studium kondycji ludzkiej, a równocześnie metafora rozpadu społeczeństwa, w którym zanika empatia i tolerancja. Warunki odosobnienia w obozie dla ślepych sprawiają, że pojawiają się: hierarchia, degradacja społeczna, walka o przetrwanie, głód, gwałt i zbrodnia. Jesteśmy świadkami narodzin systemu totalitarnego. Przedstawienie ukazuje mechanizmy psychologiczne w sytuacjach krańcowych.

Pozawerbalny charakter przedstawienia w wykonaniu Teatru KTO sprawia, że jest ono czytelne dla widzów nieznających języka polskiego.

Spektakl nominowany do nagrody Total Theatre Award 2012 w Edynburgu w kategorii Physical/Visual Theatre, zaprezentowany dotychczas ponad 100 razy na 50 festiwalach na całym świecie m.in. w Korei Południowej, Iranie, Meksyku, Kolumbii, Hiszpanii, Portugalii, Austrii, Niemczech, Szkocji, Belgii, Rosji, Czechach, Rumunii, Ukrainie i Kostaryce.

W licznych recenzjach często wybrzmiewa zachwyt nad wizualną warstwą widowiska i niezwykle poruszającą interpretacją dramatu Saramago. David Kettle, z “The List” napisał:Teatr KTO z Krakowa dokonuje nie lada wyczynu, łącząc wspaniałe efekty wizualne z potężnym uderzeniem emocji (…). Czy to dzięki sile muzyki czy też zestawieniu obrazów – raz szokujących, a raz przejmująco pięknych – albo też poprzez animalistyczną energię fizycznego działania aktorów, zespołowi znakomicie udaje się zdobyć bezpośrednie zaangażowanie publiczności. I to działa: trudno od tego przedstawienia oderwać wzrok, bez względu na to jak wstrząsającym się ono staje.